2013, liczę na Ciebie.

 

 

 

 

krzyżyki rzęs.

 

 

 

Banany Bruna.

***

"zaskakuje mnie czasami

jacy bywamy do siebie podobni"

jak co roku, lecz tym razem wcześniej niż zwykle, nadszedł czas na podziękowania (także w ramach życzeń). w tym roku przede wszystkim dziękuję TYM WYJĄTKOWYM (panie przodem):

- Momo, za to, że mimo wszystkich trudności, nadal jest i zawsze jest. 

pamiętaj mała, przetrwałyśmy ten rok, przetrwamy wszystko!

- Kowalskiej, że jest moim "mamo, ratuj" nieodłącznie od prawie 3,5 roku...

i za nieustanną przyjaźń bez słów. 

- Natce, że pojawiła się w moim życiu, że dostarcza mi regularnie dawek głupoty i wariactwa,

jak nikt inny. i za zrozumienie, zawsze.

- Vickey, za lepsze i gorsze momenty, za listy, śmiech i wizytę w DDTVN ;)

- 6 wspaniałym wariatkom: Julce, Dorocie, Skiepie, Wąskiej, Natalii i Żmijce - za to, że mogłam stać się jedną z Was, za wszystkie wspaniałe momenty, za We are young w ciemni, plener, zbiorowy czat

i za fantastyczną nić porozumienia!

- Marcie, za to, że nasza wciąż mnie zaskakująca przyjaźń trwa mimo wszystko,

i że każde słowo budzi we mnie uśmiech. powroty do Bielska są też powrotami do Ciebie.

- Paulin, za każde jedno "dźg", za niespodzianki, wsparcie i mentalną, siostrzaną więź. <3

- Magdzie, mimo wszystko, czasem ramię w ramię, czasem na przeciwko, nie bez błędów,

ale szczerze i zawsze w dobrej wierze.

- Meg, za fantastyczny dzień 5 listopada i niezapomniany koncert!

- Patce i Wiktorowi, za emocje i wiarę w związki, których mi dostarczacie,

wsparcie i obecność w tym czasem przeklętym mieście.

- Marcinowi, za te wyjątkowe zimowe i majowe wieczory, wsparcie i śmiech.

- Kamilowi, za końcówkę na Bagnie i początek Anielewicza, za pomoc, wsparcie, 

wieczory w kuchni, wygłupy i wiarę we mnie silniejszą niż moja własna.

- Andres, for being there for me, always and forever, even without words.

- last but not least, Wiktorowi, za WSZYSTKO. 

nie przetrwałabym tego roku bez Ciebie.

ORAZ

- TYM OCZYWISTYM: Mamie, Tacie, Babci i Ewie, za wsparcie finansowe, duchowe i fizyczne,

za rozmowy, za lepsze i gorsze chwile ALE świadomość, że zawsze mogę na Was liczyć.

- panu Dariuszowi, ponownie, za Bagno i za Anielewicza, za bezgraniczną pomoc i serdeczność,

i szalone manewry na warszawskich drogach ;)

i całej reszcie ważnych i bliskich mi, zwłaszcza w tym roku, osób, które, mam nadzieję, wiedzą, że jestem im wdzięczna, z wyróżnieniem: 

Justyny i Przemka, Aśki, Andzi, Lisy, Bartka, Ziejki, Radka, Raphaela, Ozy'ego, Krulika, Kamili, Żaby, Krzyśka, Karety, Beci, Miśka, Oskara, Barta, Ernesta, drugiego Bartka, Gosi, Marcina, Romka, Mike'a, Oli, Kuby, Miłosza, Jacka, Oli, Marty... 

i jeśli kogoś pominęłam, co mam nadzieję się nie zdarzyło, przepraszam!

i kochani, wiedzcie, że życzę Wam wszystkim jak najlepiej. niech każdy z Was w nadchodzącym roku otrzyma od losu to, czego najbardziej pragnie i potrzebuje!

mmm, świąteczne afery od rana

dziękuję, dobranoc

byle do domu.

zakurzone

słoneczne

mroźne

przedświąteczne

?

w tej chwili jestem taką właśnie

/ tkwiącą w miejscu /

szpilką

udawana przypadkowość

jednoczesnych spojrzeń

- życie bywa piękne, co
- jak się ma takich przyjaciół jak Ty... to tak. bywa.

prezenty przedświąteczne. <3

we're, kind of, friends wih benefits. 

but our benefits mean mostly... food.

<3

wyjątkowa 24.00 na zegarku

ciężki dzień, ciężka noc, ciężki dzień

i rób, i nie rób tego więcej...

świadomość bywa bolesna.

mniej więcej cytując:

"mówisz, jakby jedzenie było Twoim sensem życia. czy coś."

katatonia.

// i chciałabym, i wiem, że nie mogę...

cztery pomarańczowe okna

uśmiechają się do mnie 

wciąż tak samo

mała rzecz, a cieszy.

***

( - czemu płaczesz?

- w całym cholernym sklepie

nie mogę znaleźć

cholernego dziadka do orzechów. )

może trzeba było pójść

na tę pieprzoną energetykę

... ?

***

marznę.

są dni wyznaczone do tego, by wypełniały je małe porażki. zimny obiad, wywrotka na śniegu, niedobre ciastko i wylana na siebie kawa. uciekające tramwaje, bolące serce i brak chusteczek, gdy dokucza katar. dni, gdy czekasz na wiadomość, a ona uporczywie nie nadchodzi. i gdy tęsknisz za magią świąt, kuląc się pod kołdrą, by nie dostrzegać szaro-śnieżnej rzeczywistości. marzną Ci dłonie. sobota.

 

 

 

 

 

 

jedyny bez ogrzewania wagon numer szesnaście

i książka z początku naszej przyjaźni

 

 

 

 

 

 

krótka opowieść o smutku

refleksje w szybach, refleksje w głowach

zmarznięte dłonie.

poczta nieczynna w soboty.

rozpoczęty zapachem 

świeżych gofrów i gorącej czekolady

trudny listopad nareszcie dobiegł końca.

December, be good.