cholernie brak mi cierpliwości

imbir,

cytryna,

pomarańcze,

goździki,

miód,

cynamon 

i gorąca woda.

spokój.

brunet wieczorową porą.

i'm giving you a nightcall

to tell you how i feel

(it's hard to explain)

\

zmiany, zmiany, zmiany

sześć, pięć, cztery, trzy

CZOŁO!

dzielimy szczęście.

to się stanie, to się dzieje teraz

chmury, chmury, chmury

(w Niemczech są jakieś bardziej.)

moje oczy stają się tak bardzo zielone kiedy płaczę...

niektórzy najwyraźniej lubią się pogrążać...

ja tymczasem postanowiłam umeblować sobie w głowie.

everything happens for a reason.

a zrozumienie... ono przychodzi z czasem.

niech ktoś zatrzyma świat

ja wysiadam.

one life. focus.

[ i would give all this and heaven too

if only for a moment that i could just understand ]

uwielbiam ścigać się ze słońcem, zakładać okulary w ostatniej chwili, zanim pierwszy promień wpadnie prosto w moje oko. jeszcze wczoraj liści było więcej... więcej nad Tobą, mniej pod stopami. po raz pierwszy nie przechodzi mnie dreszcz na myśl o zimie. jakby jesień miała trwać wiecznie... albo przynajmniej aż do wiosny.

powinni ostrzegać już na okładce:

"zbytnie podobieństwo do Cortazara 

przywoła wspomnienia bolesne"

Przez ostatnie 25 minut miałam absolutny burdel myślowy. Spędzić godzinę w księgarni, to nie wyczyn. Oglądać grzbiety, czytać tytuły, opisy, zakończenia, niektóre książki trzymając w dłoniach dziesięć razy. Jedne wołają, inne nie, jedne wołają nadal, gdy stają się bliższe, inne odtrącam. Wybieram cztery, kupuję. Idę do domu. W połowie drogi zaczynam czytać jedną z nich. Wciąga. Zdaje się być napisana idealnie dla mnie. Zatrzymuję się, wchodzę do sklepu. Powtarzam w głowie „strona 115”. Każdy wybór ma znaczenie, dlatego błądzę, wzrokiem i nogami, po sklepie. Surówki, parówki, jogurty. Kupuję duży wiśniowy jogurt (cześć tato), dużą puszkę ananasa w plastrach i płyn do mycia naczyń. Lubię sobie czasem udowadniać, że jestem kretynką. Idę do domu. Słońce. W głowie śmiech i czekolada z orzechami. Sio! Słyszę swój oddech, skrzypienie torby, brzęczące kolczyki. Wkurza mnie to. Wchodzę do bloku, do windy, kładę wszystko na ziemi i długo czekam, zanim wcisnę 13. Dłonie mi się trzęsą, trzęsę się od środka, wszystko mnie irytuje.  Brak cukru (cześć mamo). Klucz w zamku. Strona 115. Otwórz się, do cholery. Strona 115. W domu jest pomarańczowo i pachnie pierogami. Stawiam jogurt przy laptopie, po chwili jogurtu już nie ma. Kolczyki denerwują mnie nadal, ale ręce zbyt się trzęsą, by je zdjąć. Połowa dnia. Dziwnego dnia. Mojego dnia. Strona 115, kolejne wybory. Codziennie wstawałabym przed szóstą, gdybym miała na to siły.

niektórzy czasem nie wiedzą, co tracą...

znieczulenie.

chowam się

ile można.

you're lovely 

i'm lonely

you give me 

something

this could be
nothing

but i'm willing to
give it a try.

24x36

jesień 100%

1:11

nie myśl

pytania, na które lepiej nie znać odpowiedzi

przykre stwierdzenia, przykre fakty

przychodzi jesień,

czas na depresję

.

stara panna / najszybszy człowiek na facebooku

<skaczemy pod sufit, hop hop hop>

przepis na życie.

<< los srebrzy się u Twoich stóp

królujesz mu! >>

karma istnieje.

<3

falafel zalany łzami.

(?)

najlepiej.

// będzie co ma być,

ale będzie DOBRZE.

let's get lost //

co ludzie myślą

to nieistotne

.

A.N. : chcę stanąć przed Twoim obiektywem. kto mi zrobi lepsze zdjęcia niż Ty? 

D.D. : jesteś najbardziej bezinteresowną osobą jaką znam.

K.B. : chcę kiedyś focić tak dobrze, jak Ty!

wierzycie we mnie bardziej,
niż ja sama w siebie.

dziękuję.

plany na jesień?

zdać, mieć, zdobyć.

czołg.

rozsądek chwilowo zawieruszony

walka ze smakiem.

please prove you're not a robot.

// jak tak się zaczyna

październik

to ja dziękuję.